چگونه بدون این که ردیابی شویم در اینترنت کار کنیم؟ چه کار کنیم تا در اینترنت ناشناس بمانیم؟ راه ناشناس ماندن در اینترنت چیست؟ فعالیت بدون ردیابی در اینترنت.

اینترنت به شما این امکان را می‌دهد که مخفیانه کارهایتان را انجام دهید. آیا کسی می‌تواند هویت واقعی‌ شما را در دنیای مجازی بشناسد؟ واقعیت این است که به راحتی با اتصال به اینترنت، شما برخی اطلاعات خود را از قبیل موقعیت جغرفیایی‌تان و حتی وب سایت هایی که بازدید کرده‌اید را به اشتراک می‌گذارید.

اما شما می‌توانید با وبگردی ناشناس تکنولوژی‌هایی که موجب ردیابی فعالیت‌های آنلاین شما می‌شوند و ممکن است اطلاعاتتان را به دیگران افشا کنند دور می‌زنید. با وب گردی به طور ناشناس دیگر کسی نمی‌دانید شما چه کسی هستید، از کجا متصل شده‌اید یا اینکه چه سایت‌هایی را بازدید کرده‌اید. در واقع تمام فعالیت‌های شما ناشناس باقی می‌ماند.

ناشناس ماندن در اینترنت به چه دردی می‌خورد؟

زمانی که حرف از به وب گردی به طور ناشناس می‌شود، افراد به طور خودکار به دانلودهای غیرقانونی، هک کردن و دیگر کارها و رفتارهای غلط به ذهنشان خطور می‌کند. اما وب گردی ناشناس لزوما معنای بدی ندارد و نباید این کارها را انجام داد. در واقع، دلایل قانونی و منطقی بسیاری وجود دارند که ثابت می‌کنند دیگران می‌توانند از این ترفند استفاده کنند تا اطلاعات و فعالیت‌های آنها مخفی بماند.

کارفرما یا مدرسه و یا محل کار شما معمولا قوانین وب گردی سخت و فیلترهایی دارید که تنها اجازه می‌دهد در یک محدوده خاص دسترسی به اینترنت داشته باشید. شما یک فرد مستقل و آزاد هستید و نمی‌خواهید دولت یا کسی دیگر فعالیت هایتان را زیر نظر داشته باشند. شما معتقد هستید که اینترنت یک محل اجتماعی است که می‌توانید آزادانه نظرات خود را بدون ترس بیان کنید و اضطراب اینکه توسط کسانی که با شما مخالف هستند هک شوید را نداشته باشید. ممکن است در خارج زندگی کنید و می‌خواهید به محتوای ویدیویی‌هایی که فقط در دسترس افرادی که در کشور خودتان زندگی می‌کنند است دست پیدا کنید. دوست ندارید موتورهای جستجو اطلاعات شما را جمع آوری کنند. یا اینکه نمی خواهید آگهی‌های آنلاین بدانند کجا زندگی می‌کنید و چه محصولی را می‌خواهید خریداری کنید. همه این‌ها می‌توانند دلایلی باشند که شما وب گردی ناشناس را انتخاب کنید.

آی پی چیست؟

شما می‌خواهید در انجمن ‌های اینترنتی به طور ناشناس حضور پیدا کنید و با دیگران در مورد وضعیت پزشکی خصوصی صحبت کنید. وی گردی به طور ناشناسی مانند پاک کردن تاریخچه مرورگر آسان نیست و باید نکات و اطلاعات لازم در مورد آن را داشته باشید. در ادامه بیشتر با نحوه مخفی نگه داشتن هویت خود در اینترنت آشنا می‌شوید.

بخوانید: آنلاک کردن گوشی : هر آنچه باید در مورد آنلاک کردن گوشی بدانید

همانطور که می‌دانید هر دستگاه متصل به اینترنت از جمله رایانه‌تان یک آدرس آی پی (IP) منحصر به فردی دارد. شما ممکن است یک آدرس آی پی ثابت داشته باشید و یا اینکه هر زمان که آنلاین می‌شوید آن را تغییر دهید. در هر صورت، هر بار که در وب گردی هستید با یک شناسه منحصر مشخص می‌شوید. آدرس IP برای کار کردن با اینترنت از واجبات است. به این معنا که آدرس کامپیوتر شخصی‌تان در شبکه گسترده کامپیوتر همانند یک خانه تک در یک خیابان شلوغ است. تنها در صورتی یک سرور وب می‌تواند محتوای صفحه وب را به مرورگرتان ارسال کند این است که آدرس کامپیوترتان را در شبکه داشته باشد.

نشانی‌های IP یا همان پروتکل های اینترنت، حاوی هیچ اطلاعاتی قابل شناسی در مورد شما نیستند. با این حال، اگر با یک ISP یا مراکز ارائه دهنده خدمات اینترنت ثبت نام کرده‌اید، ISP شما به راحتی می‌تواند با نام و آدرس خانه‌تان، شماره تلفن‌تان و آدرس ایمیل و همچنین اطلاعات کارت اعتباری‌تان به آدرس IP لینک داده شود. به طور کلی، ISP ها قوانین سرسخت در مورد حفظ حریم خصوصی دارند و به راحتی اطلاعات شخصی شما را در اختیار دیگران قرار نمی‌دهد مگر در موارد خاص در اختیار پلیس و سازمان فدرال در آمریکا قرار گیرد.

کوکی و ناشناس ماندن در اینترنت

کوکی‌ها، روش دیگری برای یک منبع خارجی است که عادت‌های وب گردی شما را ردیابی کند. کوکی‌ها فایل‌های متنی کوچکی هستند که در مرورگر وب‌تان وقتی سایتی را بازدید می‌کنید ذخیره می‌شوند. این فایل‌ها ممکن است اطلاعات ورودی شما، تنظیمات کاربری و محتویات کارت خرید آنلاین و دیگر شناسه‌های شما در بر بگیرند. این کوکی ها تجربه مرروگز وب شما را شخصی‌تر و سفارش سازی می‌کنند. آنها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که وقتی از سایت‌های مورد علاقه‌تان را بازدید می‌کنید زمان‌تان را ذخیره کنند. همچنین طراحی شده‌اند که به تبلیغ کنندگان کمک کنند تا به شما پیام دهند.

کوکی‌های شخص ثالث، کوکی‌هایی هستند که در مروگر شما از سایت‌هایی که بازدید کردید باقی می‌مانند. کوکی‌های شخص ثالث فایل‌هایی هستند که از تبلیغ کننده‌ها و دیگر طرفینی که موافقت‌نامه‌های اشتراک اطلاعات با سایت‌هایی که شما بازدید می‌کنید دارند در کامپیوترتان ذخیره می‌شوند. در واقع این کوکی‌ها بدون اجازه بر روی سیستم کاربران توسط شبکه‌های اجتماعی و برخی سایت‌های دیگر نصب می‌شوند و می‌توانند کاربران را ردیابی کنند. بدون اجازه اطلاعات آنها را ذخیره کنند و آمار گشت و گذار آنها در سایت‌های دیگر را نیز به سایت مربوط ارسال کنند.

کوکی ها و نشانی‌های IP به تنهایی ممکن است اطلاعات شخصی شما را فاش نکنند اما وقتی این سرنخ‌ها با دیگر اطلاعات وب گردی مانند تاریخچه سرچ شما ترکیب می‌شوند، شما می‌توانید هویت خود را در اختیار هکرها، محققان دولتی یا کلاهبرداران قرار دهید.

ذخیره شدن IP توسط موتورهای جستجو

موتورهای جستجو به طور معمول کوئری های جستجو را با نشانی IP ذخیره می‌کنند. گوگل کوئری‌های جستجو را برای ماه‌ها ذخیره می‌کند و ام اس ان (MSN) آنها را برای ۱۸ ماه نگه می‌دارد. با بررسی صدها یا هزاران کوئری از همان نشانی IP ممکن است هویت کسی را دریافت کند. به خصوص اگر جستجوهای نقشه‌ای روی آدرس خانه‌هایشان انجام دهند یا شماره تامین اجتماعی آنها را وارد کند.

از دیگر تهدید‌ها برای حریم خصوصی آنلاین و ناشناس ماندن در اینترنت ، حساب‌های ایمیل وب هستند. اگر از همان وب سایت برای سرویس ایمیل و جستجوهای اینترنتی استفاده کنید، ممکن است ردپایی برای هکرها به جا بگذارید و مجرمان سایبری وقتی آنلاین می‌شوید شما را دنبال کنند.

برای مثال، اگر از گوگل به عنوان یک ارائه دهنده ایمیل استفاده می‌کنید، شما باید وارد Gmail.com برای هر بخش ایمیل شوید. هرگونه جستجو در وب سایت گوگل که وار حساب ایمیل خود می‌شوید با همان نشانی IP به عنوان حساب ایمیل مرتبط می‌شود. از آنجا برای هکرها آسان خواهد بود تا جستجوهای شما را با آدرس ایمیل‌تان مرتبط سازند و از این اطلاعات برای ارسال اسپم‌های سفارشی یا دیگر اسپم‌های ایمیل استفاده کنند.

تاریخچه یا History

از آسان‌ترین و مستقیم ترین روش‌ها برای کسی که بخواهد وب گردی شما را تحت نظر بگیرد مشاهده تاریخچه در مرورگر وب‌تان است. مرورگر وب شما لیستی به ترتیب زمانی هر وب سایتی که بازدید کرده‌اید نگه می‌دارد. اکثر مرورگرهای وب تاریخچه مرورگر را برای حداقل یک هفته به طور پیش فرض نگه داری می‌کنند. اگر کسی بخواهید بر وب گردی شما نظارت داشته باشد، تنها با باز کردن مرورگرتان ئ جستجو در تاریخچه آن این کار را می‌تواند انجام دهد.

اگر از کامپیوتر محل کار وب گردی می‌کنید، رئیس‌تان نیازی نیست به طور فیزیکی کامپیوترتان را روشن و تاریخچه مرورگرتان را بررس کند. از آنجایی که شما در یک شبکه اداری کار می‌کنید، رئیس شما این حق را دارد که سایت‌هایی را که بازدید می‌کنید را نظارت کند.

در بخش بعدی در مورد سرورهای پراکسی ناشناس صحبت می‌کنیم. هر زمانی که آدرسی را در مرورگر وب‌تان تایپ می‌کنید و کلیک اینتر می‌زنید، کامپیوترتان درخواستی برای سرور وب ارسال می‌کند که سپس صفحه وب را به شما تحویل می‌دهد. برای انجام اینکار، سرور وب لازم است که نشانی IP شما را بداند.

یکی از روش‌های فاش کردن نشانی IP برای هر سرور وبی که شما وصل می‌شوید این است که از سرور پراکسی استفاده کنید. یک پراکسی سرور، دستگاهی بین شما و بقیه اینترنت است. هر درخواست پیجی که شما می‌کنید ابتدا برای پراکسی سرور فرستاده می‌شود.

پراکسی سرور برای ناشناس ماندن در اینترنت

یک پراکسی سرور ناشناس، پراکسی است که با نرم افزار لود می‌شود و نشانی IP شما را از هر درخواست‌های پیج پاک می‌کند و خودش را جایگزین می‌کند. زمانی که صفحه به شما توسط سرور وب برمی‌گردد، پراکسی سرور آن را به سمت شما بدون هر گونه اسکریپت نرم افزاری ارسال می‌کند.

از معروف‌ترین انواع پراکسی سرور، پراکسی‌های مبتنی بر وب هستند. همه شما باید به وب سایت خدمات پراکسی بروید و URL مورد نظر را در جعبه مخصوص آدرس وارد کنید و سرویس درخواست را برای وب سرور به طور ناشناس ارسال می‌کند. پراکسی های سرور معایبی دارند. از آنجایی که هر صفحه ورودی و خروجی نیاز به پردازش توسط پراکسی سرور دارد، این می‌تواند موجب بارگذاری آهسته شود و چون پراکسی سرور سعی می‌کند عناصر مشکوک را در برگشت صفحه وب حذف کند، در این صورت صفحات زیادی با خطا بارگذاری می‌شوند.

از همین رو اطمینان حاصل کنید که از یک پراکسی سرور شناخته شده و رسمی استفاده می‌کنید. نمونه‌ هکرهای مخرب وجود دارند که پراکسی‌های وب ناشناسی را برای جمع آوری اطلاعات از مشتری‌های بی اطلاع جمع آوری می‌کنند. زمانی که از پراکسی سرور استفاده می‌کنید، اطلاعات اغلب رمزنگاری نشده می‌شوند و به هکرها اجازه داده می‌شود چیزهایی مانند پسورد و دیگر اطلاعات حساس را مشاهده کنند. شما همچنین باید از پراکسی‌هایی به اصطلاح پراکسی‌های آزاد پرهیز کنید. این پراکسی‌های سرور ادعا می‌کنند رها شده اند . بسیاری از این پراکسی‌ها، تله‌هایی هستند که توسط هکرهایی که می‌خواهند اطلاعات شما را بدزدند تنظیم می‌شوند. برخی پراکسی‌های آزاد در کامپیوترهای کاربران بی اطلاعی که توسط یک ویروس کامپیوتر آلوده شده‌اند زندگی می‌کنند.

نحوه مخفی کردن IP

پراکسی‌های سرور ناشناس، روش عالی برای پنهان کردن نشانی IP آنلاین هستند. اما هنوز اطلاعات زیادی در مورد عادت‌های وب گردی شما در کامپیوترتان ذخیره شده است. اما خوشبختانه می‌توانید تنظیمات حریم خصوصی خود را کنترل کنید.

یکی از ساده‌ترین روش‌ها برای مخفی نگه  داشتند ردیاب‌های آنلاین خود این است که به طور دستی تاریخچه مرروگر خود را پاک کنید. تمام مرورگران وب به شما این امکان را می‌دهند که تاریخچه وب گردی را کاملا پاک کنید.

برای پاک کردن تاریخچه مرورگر و ناشناس ماندن در اینترنت مراحلی که در ادامه گفته می‌شود را دنبال کنید.

پاک کردن تاریخچه یا history در مرورگرها

در مرورگر سافاری، باید به منوی History بروید و پایین بیایید و روی Clear History کلیک کنید.

در مرورگر فایرفاکس، باید جعبه Preferences را از منوی Firefox باز کنید.سپس تب Privacy را انتخاب کنید. بعد پایین بیایید و به بخش Private Data بروید و روی گزینه Clear Now کلیک کنید.

در مرورگر کروم، باید به منوی ابزار (Tools) بروید و گزینه تاریخچه (History) را و بعد وب سایت‌های اخیر را انتخاب کنید و بعد روی گزینه  Delete history for this day کلیک کنید.

در اینترنت اکسپلور ۷ و ۸، این فرآیند کمی پیچیده ‌تر است. ابتدا باید به support.microsoft.com مراجعه کنید و راهنمایی‌ها را دنبال کنید.

این نکته را در نظر داشته باشید که هر مدیر شبکه‌ای در محل کار یا حتی در ISP ‌تان می‌تواند به این تاریخچه وب گردی دسترسی داشته باشد حتی اگر آنها را از کامپیوتر خود حذف کنید.

شما می‌توانید نحوه مدیریت مرورگر نسبت به کوکی‌ها کنترل کنید. تنظیمات پیش فرض در بسیاری از مرورگرها این است که تمام کوکی ها را از سایت‌ها بپذیرند. شما می‌توانید یا به طور کامل کوکی ها را مسدود کنید که دراین صورت ممکن است مانع استفاده شما از سایت‌های خرید و بانکداری‌های آنلاین شما شوند یا می‌توانید تنها کوکی‌های شخص ثالث را بلاک کنید.

فعال کردن حالت ناشناس ماندن در اینترنت

از آنجایی که وب گردی ناشناس در آخرین نسخه‌های اینترنت اکسپلور، فایرفاکس، سافاری و گوگل کروم به محبوبیت بیشتری رسیده‌اند. بافعال کردن این تنظیمات، مرورگر شما تاریخچه وب گردی ، کوئری های جستجو، کوکی‌ها و تاریخچه دانلود و پسوردهای شما را ذخیره نمی‌کنند.

در ادامه نحوه فعال کردن وب گردی ناشناس در برخی از مرورگرهای وب معروف را می‌گوییم.

در اینترنت اکسپلور ۸، تب جدیدی را باز کنید و گزینه Browse with InPrivate را انتخاب کنید.

در سافاری، زیر منوی اصلی Safari، می‌توانید تنظیماتی به نام Private Browsing را بررسی کنید.

در گوگل کروم، روی آیکن صفحه مقابل پنجره URL کلیک کنید و سپس گزینه Open New Incognito Window را انتخاب کنید.

بسیاری از وب سایت‌های رایگان و پولی نیاز به ثبت نام دارند قبل از اینکه به خدمات آنها دسترسی داشته باشید. این ثبت نام معمولا به سه چیز اساسی نیاز دارد: آدرس ایمیل فعال، نام کاربری و رمز عبور

خطرات امنیتی

به غیر از خطرات امنیتی که از دادن آدرس ایمیل و دیگر اطلاعات شخصی به این وب سایت‌ها داده می‌شود، بسیاری از مردم نمی‌خواهند هر وب سایتی که آنها بازدید می‌کنند به سادگی این اطلاعات را بداند.

به منظور دستیابی به امنیت و ناشناس ماندن در اینترنت، کارشناسان توصیه می‌کنند از نام کاربری و رمز عبور یکسانی برای همه وب سایت‌ها و خدمات استفاده نکنید. به این دلیل که یکی از این وب سایت‌ها ممکن است اطلاعات شما را در اختیار دزدان قرار دهد و آنها از نام کاربری و رمز عبور جهانی برای دسترسی به حساب بانکی‌تان یا دیگر موارد شخصی استفاده کنند.

یکی دیگر از مشکلات این است که بسیاری از وب سایت‌ها مشکلی با فروختن اطلاعات برای طرفین ثالث ندارد. برخی از سایت‌ها به شما اجازه می‌دهند تا از دریافت ایمیل از شرکا خودداری کنید ولی معلوم نیست کدام باکس بررسی و کدام یک بررسی نشده است.

اگر نمی‌خواهید آدرس ایمیل واقعی به هر وب سایتی بدهید، می‌توانید چندین حساب ایمیل با استفاده از یاهو، میل یا گوگل میل ایجاد کنید. برای اکثر وب سایت‌ها تنها هدف آدرس ایمیل تایید ریجستری است. بنابراین اگر هرگز حساب ایمیل را بررسی نکنید مهم نیست.

پسوردها را ذخیر نکنید

با این حال اگر در وب سایت‌های زیادی ریجستری کردید و خواستید اطلاعاتتان حفظ شود، فایل اکسل و ورد ایجاد نکنید و آنها را در کامپیوتر ذخیره نکنید. اگر کسی به آن فایل دسترسی پیدا کند، اطلاعات شما را می‌توانند به سرقت ببرند.

یک راه حل بهتر این است که از سرویس مبتنی بر وب ایمن مانند ShopShield و Anonymizer استفاده کنید. این سرویس‌ها به طور خودکار آدرس‌های ایمیل موقت با نام کاربری و رمز عبور برای هر سایتی که می‌خواهید ایجاد می‌کنند. هر زمانی که پیام ایمیل جدیدی در یکی از حساب‌های موقت دریافت کنید، ویروس‌ها و اسپم‌ها را تمیز می‌کند و به آدرس ایمیل واقعی شما ارسال می‌کند. شما همچنین می‌توانید حساب‌های ناخواسته با کلیک یک دکمه حذف کنید.

دیگر راه حل هوشمندانه وب سایتی به نام BugMeNot.com است که کاربران نام‌های کاربری و رمز عبورهای رایگانی برای دسترسی به وب سایت های معروف مانند سایت های خبری و اشتراک گذاری ویدئو می‌توانند ایجاد کنند. اگر یک نام کاربری یا رمز عبور از کار بیوفت از فهرست رد می‌شود.

منبع