برای تایید این که استرس های زندگی مدرن یا مصرف مداوم فست فود ها سبب زخم های معده و روده کوچک هستند شواهد واضحی وجود ندارد، اما به هر حال این زخم ها در جامعه شایع هستند: حدودا یکی از هر ۱۰ آمریکایی در زندگی خود از سوزش، و درد ناشی از زخم های گوارشی (معده) رنج خواهد برد.
زخم های معده سوراخ ها یا بریدگی هایی در پوشش دوازدهه (بخش بالایی روده کوچک) یا معده — مکان هایی که با اسید و آنزیم های معده در تماس اند– هستند. زخم های دوازدهه از زخم معده شایع تر اند. زخم های مری شیوع نسبتا کمتری دارند، این زخم ها در مری — لوله ای که دهان را به معده متصل میکند — ایجاد شده و اغلب ناشی از داروها، آنتی بیوتیک های خاص یا داروهای ضد التهاب، یا سوءمصرف الکل هستند.
تا اواسط دهه ۱۹۸۰، باور عمومی بر این بود که زخم های گوارشی ناشی از استرس، قرارگیری در معرض ترشح بیش از حد اسید معده (که علت ژنتیکی دارد)، یا عادات و سبک زندگی ناسالم (برای مثال افراط در غذاهای چرب، الکل، کافئین، یا تنباکو) هستند. باور بر این بود که این عوامل در افزایش اسیدهای معده که پوشش محافظتی معده، دوازدهه یا مری را تخریب میکنند، نقش دارند.
در حالی که ترشح بیش از اندازه اسید معده قطعا در ایجاد زخم ها نقش دارد، یک نظریه نسبتا جدید عفونت باکتریایی را علت اصلی زخم های گوارشی در نظر گرفته است. در واقع، پژوهش های اجرا شده در اواسط دهه ۱۹۸۰ میلادی نشان داده اند که باکتری هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) در بیش از ۹۰% از زخم های دوازدهه و حدود ۸۰% از زخم های معده حضور دارد. با این حال، آمارهای جدیدتر نشان میدهند این درصد ها کمتر هستند.
به نظر میرسد عوامل دیگری نیز در شکل گیری زخم ها موثر اند. استفاده بیش از حد از مسکن های بدون نسخه (مانند آسپرین، ایبوپروفن، و ناپروکسن)، مصرف زیاد الکل، استرس روانی، و سیگار کشیدن سرعت و شدت ایجاد زخم ها را به ویژه در افراد دارای هلیکوباکتر پیلوری افزایش میدهند.
دیگر پژوهش ها نشان میدهند که زخم های معده در افراد مسن تر بیشتر ایجاد میشوند. علت این امر میتواند شیوع بیشتر آرتریت در افراد مسن باشد، چرا که برای تسکین درد آرتریت باید به صورت روزانه از آسپرین و ایبوپروفن استفاده شود. عامل دیگر میتواند این باشد که با افزایش سن، پیلور (دریچه بین معده و دوازدهه) شل شده و باعث میشود صفرای بیشتری (ترکیبی که در کبد ساخته میشود و به هضم غذا کمک میکند) وارد معده شده و باعث تخریب پوشش معده گردد.
همچنین، افرادی که گروه خونی A دارند با احتمال بیشتری دچار زخم های معده سرطانی میشوند که دلیل این مورد مشخص نیست.
خوشبختانه درمان زخم های گوارشی نسبتا آسان است؛ در بسیاری از موارد این زخم ها با آنتی بیوتیک، آنتی اسید، و دیگر داروهایی که میزان اسید تولید شده توسط معده را کاهش میدهند، درمان میشوند. همچنین درمان های کمکی بسیاری برای کمک به کاهش درد ناشی از زخم های گوارشی وجود دارد. با این حال زخم های گوارشی خطراتی نیز در پی دارند، از جمله کم خونی، خونریزی شدید، و سرطان معده. بنابراین زخم معده همیشه باید تحت نظارت پزشک قرار داشته باشد.
