دسته‌ها: نیمروز

ویژگی های فرزند اول و فرزند آخر + تفاوت های فرزند اول و آخر

ترتیب تولد چه تاثیری بر روی شخصیت کودک شما دارد؟ ویژگی های فرزند اول و آخر چیست؟ تفاوت های فرزند اول و آخر و وسط چه چیزهایی هستند؟

چه فرزند اول، وسط، آخر، یا تک فرزند باشید، توالی تولد تاثیر بزرگی برا شخصیت و رفتار شما دارد.

ویژگی های فرزند اول

آن‌ها معمولا از حضور والدین‌شان لذت می‌برند و شاید به همین دلیل است که گاهی مانند والدینی کوچک رفتار می‌کنند. فرزندان اول کوشا هستند و می‌خواهند در هر کاری بهترین باشند. آن‌ها در دل بردن از بزرگترها مهارت دارند. به عنوان رهبر گروه، معمولا دارای خصلت‌های زیر هستند:

  • قابل اتکا
  • وظیفه‌شناس
  • منظم
  • محتاط
  • کنترل‌کننده
  • انجام دهنده

فرزند وسط

فرزند وسط اغلب احساس می‌کند رها شده است و با خود می‌گوید “خب من بزرگترین نیستم. کوچک ترین هم نیستم. پس کی هستم؟” این نوع تقلا کردن سلسله مراتبی منجر می‌شود فرزند وسط با همسالان خود رابطه بهتری داشته باشد زیرا توجه والدین به فرزند اول یا نوزاد تازه متولد شده خانواده معطوف است.

به طور کلی، فرزندان وسط دارای خصوصیات زیر هستند:

  • خشنودکننده دیگران
  • به نوعی سرکش
  • موفق در دوستی
  • حلقه اجتماعی وسیع
  • صلح‌کننده

ویژگی های فرزند آخر و تفاوت با فرزند اول

کوچک ترین بچه‌ها معمولا به خاطر نگرش عدم مداخله فزاینده والدین نسبت به تربیت کودک برای بار چندم، آزادترین بچه‌ها هستند. آن‌ها معمولا ویژگی‌های زیر را دارند:

  • عاشق تفریح
  • ساده و روراست
  • مداخله‌جو
  • برون‌گرا
  • دنبال توجه
  • خودمحور

ویژگی های تک فرزند بودن

تنها فرزند یک خانواده بودن موقعیت منحصر به فردی است. بدون خواهر یا برادری برای رقابت، یک تک فرزند، منابع و توجه والدین را همیشه در انحصار خود دارد. در نتیجه یک تک فرزند تبدیل به یک “ابر-فرزند اول” می‌شود: آن‌ها امتیاز (و بار) داشتن تمام حمایت و توقعات پدر و مادر را به دوش می‌کشند. بنابراین معمولا دارای خصوصیات زیر هستند:

  • نسبت به سن خود بالغ هستند
  • کمال‌گرا
  • وظیفه‌شناس
  • کوشا
  • رهبر

توقعات از ساختار توالی تولد سنتی

خانواده‌های ادغام شده: در صورت طلاق، ازدواج مجدد و اضافه شدن فرزندان ناتنی. دکتر لمن می‌گوید: این خانواده‌ها ادغام نمی‌شوند بلکه با هم برخورد می‌کنند. فرزند اول که رهبر گروه بوده است با ورود یک فرزند بزرگ‌تر ممکن است حس کند جایگاهش را از دست داده است و فرزند کوچک نیز باید با از دست دادن توجهی که قبلا معطوف به او بود دست و پنجه نرم کند. 

بخوانید: برخورد با نوجوان گستاخ و بی ادب: ۵ شیوه برای تعامل با فرزند بی ادب

اما با وجو جایگاه جدید، آن‌ها شخصیت وجودی خود را با موقعیت جدید تطبیق نمی‌دهند مگر در دوران نوزادی.

خانواده‌هایی درون خانواده‌ها: در مواردی مانند دوقلوها، با خانواده‌ای درون یک خانواده رو به رو هستید – واحدی که مستقل از توالی تولد عمل می‌کند. به گفته‌ی لمن: یک قل هیچ‌وقت مانند فرزند وسط رفتار نمی‌کند؛ بلکه مانند فرزند اول یا آخر عمل می‌کند.  از آن‌جایی که دوقلوها واحد مجزایی در نظر گرفته می‌شوند خود را از خانواده سنتی جدا کرده و از موقعیت خاص خود لذت می‌برند.

شکاف بین فرزندان: به گفته لمن اگر بین تولد فرزندان حداقل پنج سال فاصله باشد، خانواده دیگری در ساختار توالی تولد شروع می‌شود. فرزند ۲ ساله‌ای با یک برادر تازه متولد شده و خواهر بزرگ‌تر ۸ ساله خصلت‌های فرزند وسط را نخواهد نداشت، بلکه ویژگی‌های فرزند اول را کسب می‌کند.

فرزندخواندگی: همین سناریو در مورد فرزندان پذیرفته شده صدق می‌کند. سن به فرزند خواندگی گرفتن کودک در خصلت‌هایی که بروز می‌دهد نقش کلیدی دارد. هرچه این سن کمتر باشد بیشتر با خانواده جدید وقت می‌گذراند و موقعیت خود را در آن می‌پذیرد.

آیا شخصیت ثابت است؟

از ته تغاری‌های مداخله‌جو ، تشنه توجه نهراسید. روانشناسان اتفاق نظر دارند که شخصیت بر اساس توالی تولد ثابت نیست. دکتر والاس می‌گوید: می‌توانید آگاهانه تصمیم بگیرید آن را تغییر دهید. و برای این کار سه گام اصلی زیر را ارائه می‌کند:

  • با رفتار و جایگاه‌تان در سلسله مراتب خانواده ارتباط برقرار کنید.
  • احساسی را که از آن دارید شناسایی کنید.
  • عمدا رفتارتان را تغییر دهید.

منیع: parents